Teamtalk! De start van een nieuwe fase: het werkende leven.
Achter Jongerenambassadeurs zit een zeskoppig team met jongerencoaches, communicatie- en communitymanagers en een projectleider. In teamtalk vertelt een teamlid over hun maand en geven zo een kijkje achter de schermen en in het leven van de teamleden. Deze keer stelt een nieuwe teamlid zich voor, Onne is in september aan de slag gegaan bij Jongerenambassadeurs. Hij vertelt meer over zijn eerste maand als jongerencoach.
Jarenlang betekende de eerste week van september voor mij het begin van een nieuw schooljaar, maar dit jaar markeerde het juist het begin van een heel nieuwe fase: het werkende leven! Ik was ondertussen al een jaar afgestudeerd en veel vrienden werkten al, wat betekende dat ik soms alle tijd van de wereld had, maar degenen om mij heen niet. Dit versterkte bij mij het gevoel dat ik er ook klaar voor was te beginnen aan een ‘echte’ baan en die heb ik bij Jongerenambassadeurs weten te vinden!
Het is even schakelen als je, om eerlijk te zijn, een beetje uit een luizenleventje gerold komt. In het begin was het dus ook even zoeken naar hoe je de dingen die je zo graag doet ook rondom je werk kan blijven doen. Conclusie? Na 17:00 uur valt nog zo veel te doen! Zo spring ik soms meteen de wielrenfiets op om nog voor het donker een lekker stuk te fietsen in de fijne omgeving die Nijmegen te bieden heeft. Soms ga ik vóór het eten even kort met vrienden borrelen in plaats van erna. Ik heb zelfs nog tijd om nieuwe dingen te leren, zo volg ik één avond in de week Chinese les. Ook lekker een boek lezen, gezellig samen eten, filmavondjes thuis of in de bioscoop zijn nog altijd gewoon een optie. En eerlijk: soms is de tank ook even leeg en is het heerlijk bank hangen en op tijd naar bed.
En mijn eerste maand bij Jongerenambassadeurs? Die is voorbijgevlogen! Op dag 1 al mee naar een kennismakingsgesprek tussen twee jongeren en een droomplek. Al snel volgden nog meer gesprekken en ook trainingen waarbij ik mee kon kijken. Ondertussen begeleid ik al een aantal groepjes zelf en weet ik dat ik met vragen altijd terecht kan bij mijn collega’s, hoe fijn! Met een lichte jaloezie zie ik hoe de jongeren een kijkje in de keuken krijgen op plekken zoals het ziekenhuis, Amnesty International, een queer magazine en zo kan ik nog wel even doorgaan. De keuze is reuze! Waarom licht jaloers? Omdat ik me zelf soms wat terughoudend was in deelnemen aan dit soort projecten. De laatste jaren heb ik ontdekt dat het juist vaak alleen maar leuk is soms een sprong in het diepe te maken, hoe groot of klein deze sprong ook is!
Ook een nieuwe uitdaging aangaan in september? Kijk tussen de beschikbare droomplekken en maak maatschappelijke impact!